خبرگزاری «حوزه»، متن یادداشت، مرتضی نجفی قدسی مدیر دارالقرآن علامه طباطبایی با عنوان «حرمت دین و حریم مراجع معظم را حفظ کنیم» را در ذیل می خوانید:

بسم الله الرحمن الرحیم

«یُرِیدُونَ أَن یُطْفُِواْ نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ یَأْبىَ اللَّهُ إِلَّا أَن یُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَفِرُونَ» )توبه/32)

برخی می‌خواهند با حرف‌ها و کردار جاهلانه خود نورالهی را خاموش کنند و لیکن خدا نمی‌گذارد که این نور خاموش شود و حتی آن نور را بیشتر و تمامتر می‌کند درحالی که کافران خوش ندارند.

داستان حضرت سیدالشهداء (ع) و اصحاب کربلا از جمله قضایایی است که حقیقتاً بیانگر این موضوع است و آن را می‌توان یکی از مصادیق بارز این آیه شریفه دانست چرا که دستگاه ظلم و ستم یزید و یزیدیان تمام تلاش خود را کردند تا با شهادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و یاران باوفایش ریشه دین را قطع کنند و سفره اسلام را جمع کنند و لیکن اراده الهی نه تنها این خواسته دشمنان و کافران را محقق نکرد بلکه نور خود را کامل‌تر و تمام‌تر کرد و از زمان شهادت حضرت اباعبدالله(ع) حرارتی در دل‌های مومنان و شیعیان ایجاد شده است که تا ابد سرد نخواهد شد و روز به روز شاهد حمیّت بیشتر آحاد مردم از سراسر جهان نسبت به عشق‌ورزی به ساحت امام حسین(ع) و مظلومان کربلا هستیم.

حال که همه ما مفتخر به این عشق و ارادت به ساحت اولیای الهی هستیم بایستی سعی کنیم که این تنور عشق و محبت را صاف و بی‌غل و غش و مطابق دستورات اهل بیت علیهم السلام حفظ کنیم و برغنای معنوی آن بیفزائیم تا در پرتو نور آن پاکان و مجاهدان، جوانان و نسل آینده نیز آنان را الگوی خود قرار داده و همواره با نگاه قدس و تقوی به حریم آنان نگریسته و این عشق الهی روزبه‌روز جان‌های آنان را مسخر خود بگرداند.

در این عرصه برخی هنرمندان متعهد توفیقات خوبی داشته‌اند کما اینکه در فیلم مختارنامه این اقبال عمومی را نسبت به این اثر هنری از ماجرای عاشورا و نهضت توابین شاهد بودیم و حقیقتاً صحنه‌های بسیار ارزشمندی را آفریدند و روح حماسی و دفاع جانانه از حق و حقیقت را به نمایش گذاشتند و نماد مظلومیت حضرت اباعبدالله(ع) یعنی حضرت علی اصغر(ع) را تابلوی فیلم قرار دادند و در ابتدای هر قسمتی از آن مشتی از خون گلوی این طفل شش ماهه به آسمان پاشیده می‌شد و تا عرش الهی می‌رفت، خوب این صحنه‌ها مطابق با معتقدات شیعه و نقل روایات مأثوره از اهل بیت(ع) است که مردم عزیز ما قداست بسیار زیادی برای آنها قائلند، دیگر عزیزان هنرمند نیز اگر می‌خواهند اثر وجودی در این عرصه داشته باشند، بایستی متون فیلم‌نامه‌های آنها با متن صحیح روایات همخوانی داشته باشد و این کار متخصصین حوزه‌هاست و نباید اینطور باشد که هر هنرمندی ذهنیات خود را به عنوان نهضت عاشورا تلقی کند و اثری ارائه کند که هنوز به نمایش عمومی درنیامده با مخالفت شدید علما و مراجع معظم تقلید روبرو شود!

نفس پرداختن هنرمندان عزیز به موضوعات دینی و مذهبی شایسته تقدیر است ولیکن با توجه به حساسیت‌هایی که در این زمینه وجود دارد، مشاورت جدی و پیوسته با افراد خبره و مطلع از تاریخ اسلام بسیار ضروری است و در عین حال تمامی مراحل آن باید از فیلتر کارشناسان مذهبی عبور کند.

در فیلم رستاخیز ساخته‌ آقای احمد رضا درویش که پس از مدتی طولانی در حدود 8 سال به نتیجه رسید، شاید حدود پنج درصد قضایای عاشورا و کربلا را هم نتوانسته به نمایش بگذارد، بخش هایی از فیلم به بطالت می‌گذرد و نقش اولیاء الهی بسیار کمرنگ است و همان میزان هم که مطرح شده چون چهره‌ای برای آنها مصور شده توهین آمیز است و بدیهی است هیچ چهره‌ای نمی‌تواند بیانگر جمال دلاآرای حضرت ابوالفضل العباس(ع) و یا حضرت علی اکبر(ع) باشد و با اینکه چندی پیش هنگامی که یک بار این فیلم در جشنواره فجر به نمایش درآمد با مخالفت جدی مراجع معظم تقلید روبرو شد و مقرر شد چهره این اولیای الهی به صورت نورانی مجسم شود و لیکن ظاهراً این اقدام صورت نگرفته و معلوم نیست علیرغم این هم مخالفت‌های بزرگان، بعضی چه اصراری دارند حرف خود را به کرسی نشانده و نظرات علماء و مراجع معظم را به هیچ انگارند. عرض بنده در این مقال همین جاست که چرا حرمت دین و حریم مراجع معظم تقلید را حفظ نمی‌کنیم! آیا اسلامیت جامعه ما و دیانت مردم ما متولی دیگری غیر از مراجع معظم تقلید دارد؟!

ما بایستی نسبت به اوامر آنان طوری تابع باشیم که به محض فرمایشات از آن بزرگواران بگوئیم سمعاً و طاعتاً ، اگر معتقدیم که اینان نواب امام زمان سلام الله علیه هستند و الّا نسبت به تابعیت از امام زمان علیه السلام هم مشکل پیدا خواهیم کرد.

در گذشته مرسوم بود حتی برخی فضلای حوزه کتابی می‌نوشتند، به رؤیت عالمی بزرگتر می‌رساندند و احیاناً تقریظی از او می‌گرفتند تا مبادا مطلب ناصحیحی ارائه کرده باشند و در معتقدات دینی مردم تخریبی ایجاد کنند.

بنده در انگیزه دینی کارگردان فیلم رستاخیز شک ندارم و برهمین اساس هم یکی از سادات سرشناس و بزرگوار تمهیدات بسیاری برای ایشان در عتبات مقدسه فراهم کرد تا بلکه کاری هنری در خدمت به نهضت حضرت امام حسین(ع) ساخته شود و لیکن این دوستان زحمت این سید بزرگوار را هم ضایع کردند و عملاً حرمت ایشان را هم حفظ نکردند، این صحیح نیست ما با کسی اگر دوست هستیم خطای به این بزرگی را نادیده انگاریم.

اگر در این موضوع تنها یکی از مراجع معظم تقلید موضع داشتند، برای محل تأمل کفایت می‌کرد، حال که قاطبه مراجع معظم تقلید موضع مخالفت دارند، این چه اصراری است که حرف آنها را گوش نمی‌کنیم و کار خود را می‌کنیم!

این خطا را دولت قبلی هم هنگامی مرتکب شد که بحث ورود زنان به ورزشگاه‌ها را مطرح کرد و بلافاصله با مخالفت شدید پنج مرجع عالی‌مقام جهان تشیع روبرو شد و عوض آنکه ادب‌ورزی کند و اطاعت امر نماید، به تقابل با آنها پرداخت و حتی برخی از آنها حرف‌های توهین آمیزی نسبت مراجع معظم روا داشتند و 15 روز مقاومت کردند تا اینکه با اشاره رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (مدظله العالی) مبنی براینکه به نظر مراجع معظم تقلید عمل شود، غائله ختم به خیر شد.

به هر حال اگر این فیلم با هرچقدر هزینه هم درست شده باشد، اگر قرار باشد موجب تخریب مقدسات و معتقدات مردم مسلمان ما شود، اکران آن کار صحیحی نیست، چون در این صورت هم پول‌ها را بی‌جهت از دست داده‌ایم و هم دین را ضایع کرده‌ایم و لذا فقط پول را از دست بدهیم خسارتش کمتر است و یا اینکه اصلاحی واقعی صورت گیرد و همانطور که حضرت آیت‌الله سبحانی (دامت برکاته) فرموده‌اند تا مادامی که عده‌ای کارشناس فنی و صاحب نظر حوزوی آن را تأیید نکنند، اکران نشود.